“Pan nie jest sam na drodze krzyżowej; nie jest też otoczony jedynie przeciwnikami, którzy Go prześladują, lecz również ludźmi Mu bliskimi. Wzorem naśladowców Chrystusa jest po wszystkie czasy Matka Boża; obrazem tych, którzy przyjmują nałożony im ciężar i niosąc go, doświadczają jego błogosławieństwa – to Szymon z Cyreny, a przedstawicielką serc kochających Pana i pragnących Mu służyć – Weronika. Każdy, kto na przestrzeni wieków łączył swój ciężki los z cierpiącym Zbawicielem lub dobrowolnie przyjął na siebie cierpienie ekspiacyjne, ujął nieco ciężaru win ludzkości i pomógł Panu nieść Jego krzyż.”
św.Teresa Benedykta od Krzyża
Boże naszych ojców, napełnij nas wiedzą Krzyża, którą w przedziwny sposób ubogaciłeś świętą Teresę Benedyktę w godzinie męczeństwa i spraw za jej wstawiennictwem, byśmy zawsze szukali Ciebie, Najwyższą Prawdę, i aż do śmierci wytrwali w wierności Twojemu przymierzu miłości, zawartemu we krwi Twojego Syna dla zbawienia wszystkich ludzi. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.
“Ciężar krzyża, jakim obarczył się Chrystus – to zdegenerowanie ludzkiej upadłej natury z całą konsekwencją jej grzechu i cierpienia. Sens drogi krzyżowej na tym polega, że chce ona usunąć zło ze świata. Powrót uwolnionej ludzkości do serca Ojca Niebieskiego, uczynienie ludzi Jego dziećmi, jest wolnym darem łaski Najmiłosierniejszej Miłości. Lecz nie może się to dokonać kosztem boskiej świętości i sprawiedliwości. Suma ludzkich upadków – od pierwszego, aż do dnia Sądu Ostatecznego – musi być naprawiona odpowiednią jej miarą zadośćuczynienia. Taką ekspiacją jest właśnie droga krzyżowa. Potrójny upadek Pana pod ciężarem krzyża odpowiada potrójnemu upadkowi ludzkości…”
św.Teresa Benedykta od Krzyża
Boże naszych ojców, napełnij nas wiedzą Krzyża, którą w przedziwny sposób ubogaciłeś świętą Teresę Benedyktę w godzinie męczeństwa i spraw za jej wstawiennictwem, byśmy zawsze szukali Ciebie, Najwyższą Prawdę, i aż do śmierci wytrwali w wierności Twojemu przymierzu miłości, zawartemu we krwi Twojego Syna dla zbawienia wszystkich ludzi. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.
W naszej kaplicy rozpoczyna się Triduum będące przygotowaniem do głównej uroczystości naszego Zakonu. Każdego dnia zapraszamy na Mszę św. o godz. 17:00 po której będzie możliwość przyjęcia szkaplerza karmelitańskiego. W sobotę 16 lipca o godz. 11:00 odbędzie się uroczysta Msza odpustowa ku czci NMP z Góry Karmel pod przewodnictwem biskupa pomocniczego naszej diecezji Piotra Gregera.
Twą jestem, boś mnie stworzył, Boś za mnie dał krew swoją; Ból Ci rany otworzył, By zbawić duszę moją; Tyś łaską mnie osłaniał, Ażebym nie zginęła. Powiedz mi więc, o Boże, Co chcesz, abym czyniła?
Z poezji św. Teresy od Jezusa „W Bożych rękach”
12 marca 1622 roku w Rzymie papież Grzegorz XV ogłosił Teresę od Jezusa świętą i dokonał aktu kanonizacji. Dziś mija 400 lat od tego momentu, w którym Kościół podarował nam w osobie św. Teresy wzór do naśladowania, przykład i oparcie w drodze do zjednoczenia z Bogiem. Nasze serca przepełnia radość, która płynie do Boga wraz z modlitwą pełną wdzięczności. Dziękujemy dziś szczególnie za życie naszej Świętej. Za to, że Bóg wybrał ją i obdarzył swoimi łaskami dla dobra Kościoła, całego Zakonu oraz tak wielu dusz karmelitów, karmelitanek i wszystkich osób związanych z naszą duchowością. Prosimy również naszego Pana, aby strzegł duchowego dziedzictwa św. Teresy dla jej synów i córek, abyśmy pamiętali jak wielką godnością i jak wzniosłym powołaniem zostaliśmy obdarowani. Prosimy aby otwierał nas na swoje słowo, napełniał miłością i wspierał łaskami, abyśmy na naszej „drodze doskonałości” wzrastali w prawdzie, wzajemnej miłości i coraz pełniej jednoczyli się z Jego wolą. Oby nasze życie stało się dla świata świadectwem radosnej przynależności do Boga oraz pokoju płynącego z modlitwy i powierzenia się Jezusowi.
W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: << Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza>>. ( J 7, 37 – 38 )
„Przede wszystkim potrzebujemy Ducha: to On wprowadza w szaleństwo ład. On jest pokojem w niepokoju, ufnością w zniechęceniu, radością w smutku, młodością w starości, odwagą w próbie. To On, pośród burzliwych nurtów życia, umocowuje kotwicę nadziei. Bez Ducha Jezus pozostaje postacią przeszłości, z Duchem jest osobą żywą dzisiaj; bez Ducha Pismo Święte jest martwą literą, z Duchem jest Słowem życia. Chrześcijaństwo bez Ducha jest moralizmem bez radości; z Duchem jest życiem.” – Ojciec Święty Franciszek
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY, NAPEŁNIJ SERCA TWOICH WIERNYCH I ZAPAL W NICH OGIEŃ TWOJEJ MIŁOŚCI
Następnie rzekł do niego: „Pójdź za Mną!”. ( J 21, 19b )
” Nowość zawsze napełnia nas po trosze lękiem, bo czujemy się bardziej bezpieczni, jeśli mamy wszystko pod kontrolą, jeśli to my budujemy, programujemy, planujemy nasze życie według naszych schematów, naszych pewności, naszych gustów. Dzieje się tak również w odniesieniu do Boga. Często idziemy za Nim, przyjmujemy Go, ale tylko do pewnego stopnia. Trudno nam przychodzi powierzyć się Mu z pełną ufnością, godząc się, aby Duch Święty ożywiał nasze życie, był przewodnikiem w naszym życiu, we wszystkich wyborach; obawiamy się, że Bóg poprowadzi nas na nowe drogi, że każe nam wyjść poza nasz horyzont, często ograniczony, zamknięty, egoistyczny, abyśmy otworzyli się na Jego horyzonty. Ale w całej historii zbawienia, kiedy Bóg się objawia, przynosi nowość (…). Nowość, jaką wnosi Bóg do naszego życia, jest tym, co naprawdę nas realizuje, co nam daje prawdziwą radość, prawdziwą pogodę ducha, gdyż Bóg nas miłuje i pragnie jedynie naszego dobra.” – Ojciec Święty Franciszek
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY, NAPEŁNIJ SERCA TWOICH WIERNYCH I ZAPAL W NICH OGIEŃ TWOJEJ MIŁOŚCI
Proszę Cię nie tylko za nimi, lecz także za tymi, którzy uwierzą we Mnie dzięki ich nauczaniu, aby wszyscy byli jedno. Podobnie jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, tak i oni niech będą w nas, aby świat uwierzył, że to Ty Mnie posłałeś. ( J 17, 20 – 21 )
” Wszyscy powinniśmy zadać sobie pytanie: w jaki sposób pozwalam Duchowi Świętemu, by mnie prowadził do tego, aby moje życie i moje świadectwo wiary było świadectwem jedności i komunii. Czy wnoszę słowo pojednania i miłości, jakim jest Ewangelia, do środowisk, w których żyję? […] Nieść Ewangelię oznacza głosić samemu i żyć pojednaniem, przebaczeniem, pokojem, jednością, miłością, które daje nam Duch Święty.” – Ojciec Święty Franciszek
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY, NAPEŁNIJ SERCA TWOICH WIERNYCH I ZAPAL W NICH OGIEŃ TWOJEJ MIŁOŚCI
Uświęć ich przez prawdę! Twoja nauka jest prawdą. Podobnie jak Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich posłałem na świat. Ja uświęcam się za nich, aby i oni zostali uświęceni w prawdzie. ( J 17, 17 – 19 )
” Nie jest się chrześcijanami „na chwilę”, tylko w pewnych momentach, w pewnych okolicznościach, przy podejmowaniu pewnych wyborów. Nie można być chrześcijanami w ten sposób, chrześcijanami jest się w każdej chwili! Całkowicie! Prawda Chrystusa, o której Duch Święty poucza i którą nam daje, zawsze i w pełni dotyczy naszego codziennego życia. Wzywajmy Go częściej, by nas prowadził drogą uczniów Chrystusa. Wzywajmy Go codziennie. To wam proponuję: wzywajmy codziennie Ducha Świętego, a w ten sposób Duch Święty przybliży nas do Jezusa Chrystusa.” – Ojciec Święty Franciszek
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY, NAPEŁNIJ SERCA TWOICH WIERNYCH I ZAPAL W NICH OGIEŃ TWOJEJ MIŁOŚCI
A życie wieczne polega na tym, aby wszyscy poznali Ciebie, jedynego, prawdziwego Boga i Tego, którego posłałeś – Jezusa Chrystusa. ( J 17, 3 )
” Duch Święty uczy nas patrzeć oczami Chrystusa, żyć tak, jak żył Chrystus, pojmować życie tak, jak je pojmował Chrystus. Dlatego właśnie woda żywa, którą jest Duch Święty, gasi pragnienie naszego życia – mówi nam bowiem, że jesteśmy kochani przez Boga jak dzieci, że możemy kochać Boga jak Jego dzieci i że dzięki Jego łasce możemy żyć jako dzieci Boże, jak Jezus. […] Pozwólmy, by prowadził nas Duch Święty, pozwólmy, by przemawiał do naszego serca i mówił, że Bóg jest miłością, że Bóg na nas czeka, że Bóg jest Ojcem, kocha nas jak prawdziwy Tato, kocha nas naprawdę, a to mówi tylko Duch Święty naszemu sercu.” – Ojciec Święty Franciszek
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY, NAPEŁNIJ SERCA TWOICH WIERNYCH I ZAPAL W NICH OGIEŃ TWOJEJ MIŁOŚCI
To wam powiedziałem, abyście radowali się pokojem dzięki Mnie. W świecie będziecie doświadczać ucisków, lecz ufajcie! – Ja zwyciężyłem świat. ( J 16, 33 )
” Takie jest zawsze słowo Jezusa: w trudnościach, w chwilach mrocznych, w chwilach, w których wszystko jest zaciemnione i nie wiemy, co czynić, również wtedy, gdy zapada ciemność w naszej duszy. Takie jest życie. Dzisiaj jest takie, panuje ta ciemność. Ale Pan tam jest. Nie lękajmy się! Nie lękajmy się trudności, nie lękajmy się, gdy nasze serce jest smutne, jest mroczne! Zaakceptujmy sprawy takie, jakie są, z Duchem Pana i z pomocą Ducha Świętego. I tak idźmy dalej, bezpieczni, właściwą drogą.” – Ojciec Święty Franciszek
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY, NAPEŁNIJ SERCA TWOICH WIERNYCH I ZAPAL W NICH OGIEŃ TWOJEJ MIŁOŚCI
