Dnia 2 sierpnia 1984 r. do Oświęcimia przyjechały pierwsze siostry z Karmelu Poznańskiego, by dać początek nowej fundacji. Na siedzibę klasztoru wybrany został budynek
„starego teatru” przy obozie Auschwitz.
Dziś od tych wydarzeń mija dokładnie 40 lat. I choć jest to skromny jubileusz, cieszymy się, że dzieło to trwa i nadal wzrasta pomimo tak wielu przeszkód i trudności.
Jak bardzo tutaj potrzebna jest ta miłość, jaką Chrystus do końca umiłował człowieka.(…) W dalszym ciągu bowiem Oświęcim i to wszystko, co się z nim łączy jako tragiczne dziedzictwo Europy i ludzkości, pozostaje zadaniem Karmelu.
św. Jan Paweł II
Życie naszej wspólnoty, motywowane pragnieniem niesienia w pamięci i w sercu tragicznych wydarzeń tamtych dni oraz cierpienia i śmierci ponad miliona osób, staje się nieustannym aktem modlitwy. Podnosząc dusze do Boga, szukamy w Nim światła oraz nadziei koniecznej do zmierzenia się z historią tego miejsca. Oddajemy Bogu grzechy i błędy ludzkości, prosząc by nas przemieniał i zachował od ponownego nieszczęścia. Jednocześnie staramy się dawać świadectwo, że Bóg zawsze jest wierny człowiekowi – odnawia i podtrzymuje świat, który chcielibyśmy sami kształtować.
Prosimy dziś, aby w naszym życiu pokora przezwyciężyła pychę, miłość zapaliła serca, nie pozostawiając miejsca obojętności, a dobro bliźniego stało się jedynym motywem działania.